Le 31 mars 2005 décédait à l’âge de 41 ans Theresa Marie Schiavo. Elle était dans le coma depuis le 25 février 1990. La demande de son mari de cesser l’alimentation et l’hydratation artificielles provoqua un débat public sans précédent et une longue saga judiciaire au terme de laquelle la Cour acquiesça à sa demande. La doctrine catholique à propos des questions de fin de vie fit l’objet d’une discussion virulente. C’est dans ce contexte que cet article analyse la discussion (...) théologique américaine et les interventions romaines récentes à propos de l’alimentation et l’hydratation artificielles des patients en état végétatif permanent. (shrink)

On the life and works of ancient Jaina philosophers.

The research presented in this volume demonstrates that it is no longer reasonable to ask whether or not synesthesia is real--we must now ask how we can account ...

Die Staatshaushaltung der Athener, Boeckh von August. Dritte Auflage herausgegeben und mit Anmerkungen begleitet von Max Fränkel. 2 vols. Berlin. G. Reimer. 1886. 30 Mk.

We review the equivalence of the two-flavor Skyrme-Witten model and the two-flavor large-N c quark model. The claimed equivalence for three flavorsbetween these two models is shown to be incorrectly given in the literature, and the properly equivalent extended three-flavor large-N c quark model is constructed and discussed.

Kurrâ’ya nispet edilen aynı kelimelerdeki edâ farklılıklarının tartışmalara sebep olmasından ötürü kıraat ihtilafı olan kelimelerde ihticâc yapılmasına gereksinim duyulmuştur. Delil getirmek manasında kullanılan ihticâc kavramı, kıraat ihtilafları için söz konusu olduğunda ise kıraat ihtilaflarının sıhhat zemininin ortaya konması kastedilmektedir. Ayrıca 2. asrın sonlarında kıraat tevcîhlerinin yapıldığı müstakil eserler ortaya çıkmakla birlikte kıraat alan yazınına ait genel telifatlarda da kıraat ihticâclarının yapıldığı görülmektedir. Kıraat müelliflerinden biri olan İbnu’l-Cezerî de Neşru’l-ḳırââti’l-‘aşr adlı eserinde zaman zaman kıraat ihticâcına yer vermektedir. Mezkûr eserdeki kıraat ihticâcları (...) hakkında tespit edilebildiği kadarıyla yapılmış tek bir çalışma bulunmaktadır. Fakat bu çalışmada, kıraatten ve bunun dışındaki disiplinlerden yeterince istifade edilmediği belirlenmiştir. Ayrıca selef ulemasının Neşru’l-ḳırââti’l-‘aşr adlı esere ihticâc konusunda etkisi özelinde bir çalışmaya da rastlanmamıştır. Buradan hareketle elinizdeki bu çalışmada, İbnu’l-Ce-zerî’nin kıraat ihticâcına dair uygulamaları Neşru’l-ḳırââti’l-‘aşr adlı eser özelinde incelenmiş, me‘âni’l-Kur’ân ve me‘âni’l-kıraat literatürlerinin ortaya çıktıkları dönem dikkate alınarak h. 2.-4. asırlarda kaleme alınan bu literatürlere ait eserlerin İbnu’l-Cezerî’ye ait kıraat tevcîhlerine etkisinin olup olmadığı araştırılmıştır. Çalışmanın neticesinde İbnu’l-Cezerî’nin yaptığı kıraat tevcîhlerinden ele alınanların bir kısmına, söz konusu üç asırda kaleme alınan me‘âni’l-Kur’ân ve me‘âni’l-kıraat telifatında ekseriyetle yer verilmediği saptanmıştır. İbnu’l-Cezerî’nin ise kıraat ihtilafının olmadığı yerlerde dahi ilgili edâ için ihticâc yaptığı müşahede edilmiştir. Buna ilaveten İbnu’l-Cezerî’nin Neşr’de yaptığı ihticâc uygulamalarının me‘âni’l-Kur’ân ve me‘âni’l-kıraat telifatında yapılan ihticâc işlemleriyle benzeştiği görülmüştür. Yine Neşr’in tevcîh eseri olmaması hasebiyle de İbnu’l-Cezerî tarafından yapılan ihticâcların ihtiyaç merkezli olarak kendini gösterdiği belirlenmiştir. (shrink)

I argue that the criticisms made by d. h. mellor in 'mind', january, 1968, of two arguments central to charles taylor's thesis concerning teleological explanation in 'the explanation of behaviour' can readily be accommodated by taylor. in neither case is the argument used to make the distinction that mellor alleges.

A brief and critical survey of wave-particle duality and nonlocality aspects of light is presented. A recent attempt to establish a reasonable framework for nonlocal realistic theories based on physically sound arguments and a proposed experiment to decide between such theories and the usual interpretation of quantum mechanical formalism are reviewed. It is shown that a nonlocal realistic approach may raise some new questions which could be answered by means of a program based on a sequence of experiments.

Clinical decision making is a challenging task that requires practical wisdom—the practised ability to help patients choose wisely among available diagnostic and treatment options. But practical wisdom is not a concept one typically hears mentioned in medical training and practice. Instead, emphasis is placed on clinical judgement. The author draws from Aristotle and Aquinas to describe the virtue of practical wisdom and compare it with clinical judgement. From this comparison, the author suggests that a more complete understanding of clinical judgement (...) requires its explicit integration with goals of care and ethical values. Although clinicians may be justified in assuming that goals of care and ethical values are implicit in routine decision making, it remains important for training purposes to encourage habits of clinical judgement that are consciously goal-directed and ethically informed. By connecting clinical judgement to patients' goals and values, clinical decisions are more likely to stay focused on the particular interests of individual patients. To cultivate wise clinical judgement among trainees, educational efforts should aim at the integration of clinical judgement, communication with patients about goals of care, and ethical reasoning. But ultimately, training in wise clinical judgement will take years of practice in the company of experienced clinicians who are able to demonstrate practical wisdom by example. By helping trainees develop clinical judgement that incorporates patients' goals of care and ethical reasoning, we may help lessen the risk that ‘clinical judgement’ will merely express ‘the clinician's judgement.’. (shrink)